2013

Benim için tüm bir sene tam da şöyle bağırdı 2013: 
Beni bırakın, beni bırakın, beni bırakın bu caddelerde; 
beni bırakın, beni bırakın yıkılan eski meyhanelerde. 

Şimdi haykırma zamanı tam da bıraktığı yerden devam etme zamanı, yepyeni yollara, yepyeni hayatlara, yepyeni karanlıklara, yepyeni sırıtmalara ve yeniden beni bırakın diye haykırmalara...

Beni bırakın, beni bırakın, beni bırakın bu caddelerde;
beni bırakın, beni bırakın yıkılan eski meyhanelerde.

Hepimizin bırakması, bazen de bırakılması dileğiyle...

simplicity

God make food, the devil the cooks.

if you are sad

If you are sad… but you don't have to be sad. I really like this short film for not being sad.

Minik bir anı

 Gecenin bir yarısı düştü aklıma, neden diye sormak manasız. Özledim. Minik bir yoğurt dondurmacı vardı caddenin sonunda. Bordeaux desen hep soğuk, hep bir rüzgar, hep mi bembeyaz kireç surat Buse, evet hep. Ama sever ya hani Buse dondurmayı, her gün evet evet her gün oradayım. Alıyorum en kocamanını kabın gidip sıkıp dolduruyorum. Geçiyorum toppinglerin başına, koyuyorum da koyuyorum ta ki taşıyor o zaman duruyorum. Ilk tanıştığımızda deliymişim gibi bana bakıyor sahibi, alışıyor sonra ama onca zaman her gün git gel asla tanıdık olmuyoruz olamıyoruz, karakterlere aykırı. Elimde eldiven, kulağımda kulaklık. ilk kulaklığım dikkatini çekiyor insanların evet evet onca zaman benden başka kulaklık takan görmüyorum. Yavru maymunmuşum gibi birbirlerine beni gösterip şaşkın şapşal sırıtıyorlar, şaşıyorum. Oradan aldım çünkü; en işlek caddenin en büyük mağazasından. Olmayacak bu Fransızlar diyorum bir kez daha. Neyse nerede kaldık hava buz, rüzgar o lanet okyanustan, ne giysem boş. Kulaklık, eldiven ve elimde koca kap frozen yogurth. Hem donuyorum, hem yiyorum. Nasılda yavaş yiyorum hiç erimiyor çünkü. Neyse ilgiyle, sevgiyle, aşkla yutarken her kaşığı, bana bakanlar artıyor. Şaşkınlar belki yine, kulaklığım da var hani giden geri geliyor, dayanamıyor bir kap alıyor. Bakan bir daha bakıyor dayanamıyor bir kapta o alıyor. Kalabalık artıyor. Her gün aynı ritüeli gerçekleştiriyoruz bordeaux halkıyla. Sahibine gelince bunca olaya rağmen asla tanıdık olmuyoruz olamıyoruz karakterlere aykırı. Ne de olsa ben dünyalı oysa bir Fransa vatandaşı. 

Bu çocuk

 Ne yazıyor bu kadar bu çocuk durmadan. Farkında değil mi günlük gibi kullandığı bu beyaz sayfaların nasıl da zıp zıp zıplayıp yayıldığının? Hayır kime ne ki bu çocuğun ilginç iç dünyasından. Yetmezmiş gibi bir de karman çorman. Bazen cookie, bazen krema. Bazen yaşam, bazen dizlerini karnına çekip de yatmış odaklanan bir şaşkın biraz şapşal. Bazen biraz hayal, bazense saklanamayan kırılmalar. Ne yazdı bu çocuk böyle durmadan. Anlattı anlattı. Bıt bıt konuştu. Yazarken kendi kendine konuştu durdu. Yüksek sesle okudu, duydu duydu duydu. Ne yazdı bu çocuk, ne sevdi bu çocuk, ne üzüldü bu çocuk, ne güldü bu çocuk, ne yaşadı bu çocuk ama ne büyüdü bu çocuk. 
 Sizde dinlediniz bu çocuğu. O kendini bulmaya çalışıp yazarken, konuşurken kendiyle bu beyaz sayfalarla dinlediniz bu çocuğu.
 Minettar bu çocuk.
 Size ve kendine, her şeyiyle bu yaşama minnettar.

Bir gün biz masal dinlerken

Bir akşamüzeri minderler, mumlar ve biz halka yapmıştık kocaman. Büyük çocuklar olup masal dinleyecektik. Sabırsızdık ve heyecanlı. Açılışı iskelet kadınla yapmıştı Didem. İlk cümleyle bambaşka yerlere taşımıştı bile herkesi; ailesinin onaylamadığı bir şeyi yapıp uçurumdan atılan kız demişti. Ve herkes kendi masalını yazmayı iş bilmişti.
İşte bu da benim iskelet kadınım…
Günlerden bir gün ailesinin onaylamadığı bir şeyi yapıp uçurumdan atılmıştı iskelet kadın. Yorgundu, bitkindi, savrulmuştu ve buluşmuştu dalgalarla. Sakince, sessizce teslim olmuştu sanki o akışa. Sürüklendi, sürüklendi…
Zamanlardan bir zaman bir balıkçı vardı kasabada, kimsenin gitmediği o koya sürükledi bizim iskelet kadını sürükleyen o dalga; onu da…
Korktu balıkçı, korktu iskelet kadın…
Soğuk, sessiz, belki biraz dalgalı…
Attı oltasını balıkçı, takıldı iskelet kadın. Balıkçı çekti, kadın korktu. Balıkçı asıldı, kadın savruldu. Ürperdi balıkçı gördükleri karşısında, çekti kayığı kıyıya ve başladı koşmaya, farketmedi ama her adım da iskelet kadın da yanında…
Eve gitti ve karanlığa fırlattı oltayı. Zaman geçti belki de geçmedi. Baktı balıkçı iskelet kadın orda yalnız, soğuk belki sadece yorgun. Yanına yaklaştı ve usulca her karışmış parçayı yerlerine bıraktı. Uykusu gelince usulca yığıldı, iskelet kadının yanında uykuya daldı. 
Gecenin karanlığını, sessizliğini balıkçının kalp atışları bozdu. İskelet kadın duydu. Aç olduğu o sesi istedi, çok istedi. Elini daldırıp balıkçının yüreğini söküp aldı. Her ses, her nefes, her yaşam, her an hayata döndürdü iskelet kadını. Balıkçının yüreğini alıp yerine bıraktığında iskelet kadın değildi artık. Usulca sokuldu balıkçıya.
Zamanlardan bir zaman uyuyakaldılar ve zamanlardan bir zaman hiç uyanmadılar.

nımnım

Sometimes i feel like some pastry creams have their own character. Believe me they really do.

lets find the joy

 You know that place between sleep and awake, the place you can still remember dreaming? That’s where I will always love you, that’s where I will be waiting for you.”

Peter Pan

Fısıltı

Minikçe fısıldadık. O pastayı asla atmazdık!

Babam ve ben

Merhaba, bir kaç itirafım olucaktı. 
Babam ve ben genelde gülerken koltuktan düşüyoruz. 
Babam ve ben beraber sinemaya gitmeyi çok sevip sıkıcı filmlerde popcornu avuç avuç yiyoruz. Babam ve ben, ben yoga yaparken çok eğleniyoruz; başıma gelip ommm ombir diye sesler çıkardığında kahkahayı patlatıyoruz.
Babam ve ben, ben yurtdışına çıkarken çok ağlıyoruz. 
Babam ve ben, beğenmediğimiz hiçbir şeyi yemeyip aç kalıyoruz. 
Babam ve ben, sabahları muz ve müsli yiyoruz. 
Babam ve ben, en çok karamelli tuzlu lindt seviyoruz. 
Babam ve ben, crocs giyiyoruz.
Babam ve ben, kokoreçe bayılıyoruz.
Babam ve ben, kermit seviyoruz.
Babam ve ben, bazen benim hareketlerime anlam veremiyoruz. 
Babam ve ben, tuz kullanmıyoruz. 
Babam ve ben, ağzımızı açıp poz veriyoruz.
Babam ve ben, deniz yolculuklarının peşinde koşuyoruz. 
Babam ve ben, çaya karanfil atıyoruz. 
Babam ve ben, birbirimize dostum diyoruz. 
Babam ve ben, sabah erkenden kalkıyoruz.
Babam ve ben, baba ve benden çok daha fazlası oluyoruz. 
Babam ve ben, çok benziyoruz. 

Alive

Don't you enjoy being alive? Don't you like feeling: this is me, this is my hand, this is my leg. I'm real, I'm solid,  I'm alive! Don't you like this? 

Longtime

It's been a longtime since you gave me butterflies
It's been a longtime since I seen your burning eyes
It's been a longtime since we tripped into this ditch
It's been a longtime since we drank the arsenic

But I don't mind, no I don't mind.

Being in love or more than that. 

Joy

Rome with love

                           

Being strange

 I used to think I was the strangest person in the world but then I thought there are so many people in the world, there must be someone just like me who feels bizarre and flawed in the same ways I do. I would imagine her, and imagine that she must be out there thinking of me, too. Well, I hope that if you are out there and read this and know that, yes, it’s true I’m here, and I’m just as strange as you.

I like Kahlo, i really do.

For a moment, i am aware

As I realize this moment, it expands, it grows into more moments, each its own entity. Filled with whatever it may hold.

As I open my eyes, my heart, my mind, the moments continue to grow, until I reach a level of mindfulness I had lacked previously.

As I adopt mindfulness into my life, I find that each moment becomes more important, more real, less important as it fades, and I learn to “Be here now.” How many times have I heard and shared that ‘the now’ is all we have? This moment is the only moment…

Adopting an attitude of mindfulness requires effort.

We are continually programmed in many societies to reject the possibility that satisfaction can occur moment by moment. We are taught to want more, strive for more, dream bigger, and push forward toward our goals.

We are inundated with multiple images on screens, billboards, televisions, iPods iPads, desktop laptop, top to bottom front to back we are sent pulsating flickers of who what how why our lives should be made better easier faster richer… more more more! Rarely are we taught to…Stop.

Listen.

Feel.

Smell.

Look.

Touch — just to feel the energy transfer.

Not to move toward the next thing, but to observe and ingest what is happening

Exactly In This Moment.

Rebelle Society

Güneşi beklerdim

 Ben her gün güneşi beklerdim. Kocaman camımın yanındaydı yatağım, gözümü açardım beklerdim. Gelmezdi bazen günlerce, aslına bakarsanız haftalarca. Ama ben yine de güneşi beklerdim. Tenim gitgide beyazlardı korkardım ama beklerdim. Ne zaman ki güneş çıktı fırlardım sokağa, koşardım larnicol'a. Alırdım bir poşet doldururdum macaronları. Ben en çok yabanmersinli severdim. Koşardım brioche a bir baget kapardım hemen, yanında ki suya bagetten fazla para öderdim. Jardin public e gitmeden meyva alırdım genelde hep berry kapardım. Ömürlük berry yemiştim. Bazen bir minik şarap ve İngiliz cipslerinden de alırdım ve aslında çok severdim. Park nasıl dolu olurdu çünkü sadece ben beklemezdim güneşi, herkes beklerdi. Kendime bir yer bulurdum çimlerde, yayardım ceketimi. Kıvrıla kıvrıla aldıklarımı yerdim. Yetmezdi ordaki minik büfeye dadanırdım ve almaya ve yemeye ve içmeye devam ederdim. Sonra uykum gelirdi. Altımda ki ceketi alır üstüme örterdim. Çoraplarımı çıkarırdım yıllardır güneş görmemiş ayaklarım ısınsın isterdim. Uyanırdım sonra yine kedi gibi mayışıp güneşin bedenimi sarmasını beklerdim. Ben hep beklerdim. Sonra güneş terk ederdi şehrimi. Toparlanırdım eve dönerdim. Ertesi sabah yine beklerdim. Haftalarca gelmeyecek olan o güneşi beklerdim. Geldi mi sadece bana değil şehrime hayat gelirdi. Bize hayat gelirdi. Ve biz bıkmadan her sabah o güneşi beklerdik. Kocaman camımın yanındaydı yatağım, gözümü açardım beklerdim. 

i am paradox

Tu as raison.
I start to use my blog as a diary of my feelings. Tu as raison. I am a paradox. I want to be happy, but i think of things make me sad. I am lazy, yet i am ambitious. I don't like myself, but also i love who i am. I say i don't care, but i really do. I crave attention, but reject it when it comes my way. I am a conflicted contradiction. If i can't figure myself out, there is no way anyone else has. Tu as raison. I am a paradox but a lovely one, lively one.

Deal?

When i am sad i feel ugly, i want to go to space and i hope aliens will destroy the earth!

just a slice

 And somedays you don't expect a lot of things from life, maybe be just a slice of moelleux au chocolat…

La silence que je choisi

 Un jour quand je veux arrête; je vais; mais n'avant pas. Le jour quand j 'arrêterai, je n'ai rien. Un moment dans ma vie enfin j'ai compris les mots pas plus nécessaire. Le moment dans ma vie enfin je vis. La vie, ma vie; la bonheur, ma sourire, la silence que je choisi…

i am a murderer

 I am a murderer, i killed the girl that i used to be. Am i feel sorry, Do i have huge empty hands, Did i get hurt or did i make someone hurt… Not at all. Do i have huge easy smiles, Am i feel light, Am i proud… Not at all. I am a murderer, i killed the girl that i thought i have to be.  What i feel inside of my heart makes me a murderer which i feel proud to be.

Olric

 Hadi olric toparla, hazırla gidiyoruz. Kimsenin bizi tanımadğı, sadece gülerek anlaşabiliceğimiz bir yere gidiyoruz. Sokaklarda dans edip çok üşümeye gidiyoruz. Berninilerin önünde diz çökmeye gidiyoruz. Pizzaları rulo yapıp yemeğe gidiyoruz. Yeni bir hayata gidiyoruz. Toparlan Olric Roma' ya gidiyoruz. 

movement of your breast

 What you have in your hands is life, what we call as life is moments. What we mean as a moment is an inhale. So go on with a huge breath; with your only habit with your best attitude. Take a long, huge breath! As an old memory from your childhood, as an old habit which you carry since your birth! As a long life, as a live life. Not the future or not the past, enjoy the movement of your breast. My only habit is my breath, only think that we need to search as an habit is our breaths. Go on; enjoy the movement of your breast!

minik

Aslında hayat minik minik şeylerden oluşur ve sen bazılarını seçersin onlar büyük olur.

Ve hayat

 Bazen hayat seni bulunduğun yerden alıp başka bir yere koyar ve der ki '' sen buradan devam et ''.

yesterday-tomorrow

 He said, '' There are only two days in the year that nothing can be done. One is called yesterday and the other is called tomorrow , so today is the right day to love, believe, do and mostly live. ''

barbecue sauce

Don't worry, i have barbecue sauce on my shirt too.

korku

 İnsanlar korku içinde yaşadıklarında, yaşamları çok canlı olmaz. Korku onları yarım bırakır, felç eder. Köklerini koparır, tüm ağırlığını, tüm benliğini hissetmene izin vermez. İnsanları cüceleştirir, spiritüel cücelere dönüştürür. Büyümek, cesaret gerektirir, korkusuzluk gerektirir. Korku içinde olan insanlar, bilinenin ötesine geçemezler. Bilinen, bir tür rahatlık, güvenlik ve emniyet hissi verir, çünkü bilindiktir. Kişi her şeyin farkındadır. Kişi, onunla nasıl baş edeceğini bilir. Kişi, neredeyse yarı uyuklar bir şekilde onunla başa çıkabilir; uyanık olmasına gerek bile yoktur. Bu bilinenin verdiği rahatlıktır. Bilinenin sınırlarını aştığın anda korku başlar, çünkü şimdi cahil olucaksın, şimdi ne yapacağını, ne yapmayacağını bilemeyeceksin. Şimdi kendinden o kadar da emin olamayacaksın, hatalar yapabilir, yanlış yola sapabilirsin. İnsanları bilinene bağlayan bu korkudur ve bir insan bilinene bağlandığı anda, ölmüş demektir. Yaşam sadece tehlike içinde yaşanabilir, onu yaşamanın başka hiç bir yolu yok. Yaşam olgunluğa, büyümeye sadece tehlike ile ulaşabilir. İnsanın maceraperest olması, bilinmeyen için bilineni riske atmaya hazır olması gerekir. Ve insan özgürlüğün ve korkusuzluğun keyfini tattı mı, asla pişman olmaz, çünkü o zaman maksimum seviyede yaşamanın ne anlama geldiğini bilir. Ancak o zaman kişi yaşamın fenerini iki ucundan yakmanın ne anlama geldiğini bilir. Ve bu yoğunluğun tek bir anı bile, ortada yaşamanın sonsuzluğundan çok daha tatmin edicidir.

grope in the dark

 Early morning and a cloudy sky… There is a little-huge girl and a huge one and half year which that girl has been trying to survive. Breath is not enough, little sunshines between the clouds are not more enough.. Trying to grope in the dark; maybe i am not strong enough, not anymore strong enough…

...

Bana müsaade...

transfigure

 I began to understand that suffering and disappointments and melancholy are not to vex us or cheapen us or deprive us of our dignity but to mature and transfigure us. 

What to be?

Be fearless
Be honest
Be generous
Be brave
Be poetic
Be open
Be free
Be happy
Be inspiration

Bunu araştır

İşte belki de yoga derslerimizin en sevdiğim anı bu sözü duyduğum an, araştır; bu senin araştırman olsun. Bedeni araştır, ruhu araştır, sınırlarını araştır, tüm bunları yaşarken nelerle karşılaştığını araştır ya da sadece araştır. Sanki bugüne kadar kendime, bedenime, ruhuma, yaşantıma ya da tüm bu yaşantıyı paylaştığım insanlara bu denli önem verip de araştırmamışım gibi hiç bir şeyi. Sanki bu ana kadar sadece koyduğum hedeflere dik ve istikrarlı yürümeyi araştırmışım ve ben dahil hayatımda ki her şey bir figüran olmuş gibi. Peki ya şimdi? Durmuş araştırıyorum. Sessizliği, kahvenin minik bir nefesle nasıl kıpırdandığını, mumun alevini, kedilerin keskin bakışlarını, kocaman gemilerin süzülüşünü, en sevdiğim pastanın kremasını, bulutların nasıl bu kadar sessiz ama ani uzaklaştığını, bacağımı omzumun üzerine alıp alamayacağımı, macaron yemeden yaşayıp yaşayamayacağımı, aslında tek alışkanlığımın nefesim olduğunu, bırakmayı, bazense bırakmamayı, isteklerimin arzularımla olan farkını ve evet bazen de gözkapaklarımı nasıl bu kadar hızlı açıp kapadığımı… Eğer sizde hala bilmiyorsanız araştırmayı eminim çok garip geliyorum size, çok anlamsız bu sözlerim. Eğer birgün araştırmayı seçerseniz karşılaşacaklarınızdan korkmadan, işte o zaman siz de garip geliceksiniz başkalarına. 
Şimdi oturup tüm bunları bana yaşatan lokum hocamın o mükemmel enerjisini araştırıyorum ve evet biraz da somutlaşıp cookie tarifi bakıyorum. Biliyorum bırakırsak daha güzel olucak. Minik bir bumerang gibi fırlattığımız, yolladığımız, usulca gitmesine izin verdiğimiz her şey üzerinde ki olumsuzlukları bırakıcak aynı bizim gibi bırakmayı araştırıp özgür kılınıcak. Hadi bu akşam biraz araştırın ve garip kılın kendinizi.

Tüm gariplere dev gibi bir gülümsemeyle, Namaste :)

n'est-ce pas?

Je n'ai pas peur de la route
Faudrait voir, faut qu'on y goute

Le vent nous portera

très simple, n'est-ce pas? 

how meaningful you are!

 My soul recognizes your soul, i honour the light, love, beauty, truth and kidness within you because it is also within me, in sharing these things there is no distance and no difference between us, we are the same, we are the one.

Namaste…

necessity

That's right; I am full of love, full of life and full of huge smiles. I just need a little bit oreo, some cashews, some milk, an amelie soundtrack, a book, a mat and a huge breath. 

I think we are doing very well! 

And you? Maybe you need a little bit oreo, some cashews, some milk, an amelie soundtrack, a book, a mat and a huge breath? 

Have you ever asked? 

zencefil

Zencefil tadında bir hayat olmaması dileğiyle! Namaste :)

let it go

Let the all the things that you have go. Let them go. 
Your fears, your tears, your loves, your smiles, your memories, your plans, your evil which you carry behind your back, your angel which you carry under your head…
Just sit next to the river and watch how it flows…
Close your eyes let the all the things that you have go.
Flow with the river and wait for the end of the fall.
Wait for after the fall.

inner guru

Whenever i hear anyone speak the words…
Life is supposed to be…
My inner guru farts.

How the light gets in

 It was never about being a perfect me. It was always about being perfectly here, perfectly yourself, in all your divine strangeness. Forget your perfect offering sings Leonard Cohen. There is a crack in everything. That's how the light gets in.

huzur

Sadece tek kelime '' huzur ''.

even

It's okay sweetheart, even the sky cries sometimes!

yaşamak

 Yaşamak, tabiatın en küçük kımıldanışlarını sezerek, hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak, herkesten daha çok, daha kuvvetli yaşadığını, bir ana bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak… ve bilhassa bütün bunları anlatacak bir insanın mevcut olduğunu düşünerek, onu bekleyerek yaşamak… Müthiş bir can sıkıntısına ve melankoliye düşmemek için ne kadar gayret gösterdiğimi görmüyor musun? Farz et ki biz, biz değiliz. Burayı dolduran bir sürü insandan biriyiz. Zaten onların da bakalım hepsi göründükleri gibi mi? İstemiyorum. Kendimi herkesin akıllısı veya duygulusu yerine koymak istemiyorum.

Ben olmak istiyorum. Yağmurda kaybolmak her şeyi kaybetsem de yine ben olmak.

simplicity

 Power is in tearing human minds to pieces and putting them together again in new shapes of your own choosing.

losing

 And after that all you just start to lose. First proud, then memories; good and the bad ones, after that your love, your sadness, your tears and your smiles… Is that a new start? Not yet. But time passes and i am losing.

time

There is no time for death.
The ocean cannot leave the ocean. 
Only the imagination of a separate wave dies. 

Death is not an event in time,
but the waking up from time.

being thankful

 Bazen hayatta Buseto olmanız değil, sizi Buseto yapanlar önemlidir.  Eğer insanları biraz olsun gülümsetebiliyorsam benim başarım değil bu, sizin. Siz lokum dostlarım o masa etrafında toplanıp benimle şapşal şapşal gülümsediniz.Bir kahkahalık anı daha yarattık. Siz oldukça benim Busetoluğum bitmez, Biz oldukça Busetoluk günlerimizin hiç sonu gelmez. İyi ki hayatımdasınız. Sizin sayenizde bugün yine güneş var gökyüzünde ve yine sizin sayenizde gelen her kara bulut gidicek.  Lokum Buseto'dan Lokum dostlarına dev gibi bir teşekkür. İyi ki ama iyi ki varsınız!!