Bazen agresifligim üst sınırlarda gezinirken, her şeyi acımasizca eleştirirken, cogu insana sınır olurken kendimde bir blair lik görüyorum. İnsan yemek yediği yerleri eleştirmek, kıyafetlerine takmak ya da herkesle muhattap olmak istemediğim günler oluyor. İste o günler de icime blair kaçıyor. Ve sanırım bir de macaron yerken tam bir blair oluyorum. Ya da kim bilir icimde hep bir blair var da caktirmiyorum. Okulda, sokakta eleştirilerde bulunmak ve aslında lafını asla saklanmamak tam bana gore ama yoruluyorum. Bugün okul uzun sürecek eminim ki icime de blair kaçacak. Kaçın cocuklar minik blair waldorf geliyor! Fransa'nın bende yarattığı gerginlikten kurtulmalıyım artık beni en çok blair yapan sebep bu ya da kim bilir bu bir bahanedir ;)