Sonbahar

Çok severim sonbaharları ya siz? Hüzünlüdür, serindir, yalnızdır, son bahardır. Yağmur yağar, şimşekler sonra, dökülür yapraklar etrafa. Sıcak kahvelerin fincanları iki elle sarılmaya başlanır, kızaran burunlar çoğalır. Hüzünlüdür sonbahar ama en çok , çünkü o son bahardır. Aynı yaprakların döküldüğü gibi dökülüyorum, dağılıyorum rüzgarla, uçuşuyorum korkusuzca. Aynı serin bir sonbahar rüzgarı gibi nereye estiğim belli değil uzaklara dokunmaya çalışıyorum. Aynı yağmurlar gibi usulca dökülüyorum. Aynı şimşekler gibi kendime çakıyorum. Aynı o gri deniz gibi huzursuzca kıpırdanıyorum. Biliyorum sonbaharın hüznünü, seviyorum sonbaharın hüznünü. Kolay olmayacak ama zor da değil. Bu son baharda gecicek.  Eylül geçti, Ekim'de geçicek. Peki ben aynı ben olabilecek miyim? Kocaman gülümseyen, dev gibi seven. Kolay olmayacak ama zor da değil. Bu son baharda geçicek.