Tam 17 senedir bildiğim bir gerçek var benim. Biz, hayatlarımızı üç kişilik yaşarız. Üç kere endişelenir, üç kere ağlarız. Üç kere dert yanar, üç kere bağrınırız. Ya da tamam tamam ben bağrınırım. Sonra üç kere güler, üç kere yerlere yığılırız. Üç kere anlatırız ama bir, üç kere de anlatamayız. Ne varsa yaşanmış ya da yaşanılan paylaşırız. Hayır hayır gerçekten, tam üçe böler eşit ağırlıkları taşırız. Şarap koklayanımız vardır, benimle koklamadın diye şikayet edenimiz vardır, yok ben koklayamıyorum diyenimiz vardır. Üç farklı kişi olup, üç farklı kişiliği birleştirip bir hayat içinde üç hayat yaşayıp oyunlarımızı üç kişilik oynarız. Tam 17 senelik gerçeklerime. Hem zaten söyleyin bana, gökten de üç elma düşmemiş miydi?
Bize..
