Çokça kısıtlı zamanın ortasındaydım. Benim olmasa da o kısıtlı zamanlar ben kısıtlı olanların arasındaydım. Hayatın gelinden gidinden olsa gerek azdı bizim zamanımız. Neye göre ya da kime göre bilmem ama azdı. Oturdum ve minik bir chart yaptım kendime. Bölümlere ayırdım zamanımı. Uyku dedim kimine, okumak dedim, koşmak dedim, sevmek dedim, gülmek dedim tek tek böldüm, kimini kalın kimini ince çizdim. Ve gördüm ki onu bölen bendim. Ona bu şekli ben vermiştim. Kimse etmemişti müdahale, ben şekillendirmiştim. Zira zamanım vardı aslında her şeye, zira hayatta zamanımız vardı her şeye. Sadece o chartı öyle bölmek gelmemişti içimizden. Başka zorunluluklarımız, kendi yarattıklarımız vardı. Oysa zaman vardı, kendi avucumuzda tuttuğumuz kalem ve kağıt kadardı. Nasıl bölmek istersek o kadardı. Zaman vardı, öncelikler vardı, istekler vardı, hayat da belki de sadece bunlar kadardı..
